به گزارش «اخبار خودرو»،در سالهای اخیر به رغم آن که تجاریسازان اروپایی از بازار ایران خارج شدهاند اما چینیها فضای مناسبی را برای توسعه فعالیت در کشور به دست آوردهاند. از این رو در این سالها شاهد بودیم برندهای چینی بسیاری به ایران راه یافتند و میتوان گفت بیشترین سهم را از بازار تجاریهای کشور به دست آوردند. تنوع در برند و مدلهای عرضه شده چینی به اندازهای است که برخی فعالان آن را به صلاح صنعت نمیدانند. در این خصوص آیدین اکبرزاده؛ فعال صنعت خودروهای تجاری کشور به روزنامه «دنیایخودرو» گفته است هزینه بلوغ خودروسازان نابالغ در سایر کشورها را مشتریان ایرانی پرداخت میکنند. این در حالی است که این هزینه در شرایط بدون محدودیت میتوانست به بلوغ شرکتهای ایران کمک کند.
سالهای 92 تا 96؛ دوران طلایی صنعت تجاری
یکی از فعالان صنعت خودروهای تجاری کشور در خصوص شرایط این صنعت و جایگاه واقعی آن اعلام کرد: «واقعیت این است که صنعت خودروهای تجاری کشور در شرایط مناسبی قرار ندارند. اگر غیر از این گفته شود، درست نیست. اگر کسی منصف باشد باید این واقعیت را بپذیرد که درحالحاضر در شرایط قابلقبولی برای صنعت نیستیم.» آیدین اکبرزاده با اشاره به گذشته درخشان این صنعت بیان کرد: «از بازه زمانی 92 تا پایان 96 فارغ از مباحث سیاسی و عملکرد دولتها، دوران طلایی برای این صنعت بود. معتبرترین خودروسازان خارجی وارد بازار شدند و قراردادهای خوبی در این زمینه بسته شد.» وی بیان کرد: «این قراردادها نه برای واردات و مونتاژ بلکه برای تولید بسته شده بودند. مثلا گروههایی مانند اسکانیا به بازار آمدند و حتی قراردادی برای تولید موتور منعقد شد که میتوانست به تعمیق داخلیسازی این خودروها به بالای 40درصد برسد.»
هزینه بلوغ صنعتی کشورهای نابالغ را مشتریان ایرانی میدهند
وی افزود: «در آن دوران گامهای بزرگی برای صنعت تجاری کشور برداشته شد اما متاسفانه از اوایل سال 97 این روند معکوس و با گذشت زمان شرایط سختتر شد.» این فعال صنعت خودروهای تجاری کشور با اشاره به مشکلات در این بخش بیان کرد: «درحالحاضر در صنعت محدود به کار کردن با یکی دو کشور هستیم که هنوز در بسیاری از موارد از ما یاد میگیرند و صنعت خود را بالغ میکنند اما هزینهاش را مشتریان ایرانی میدهند.» وی تصریح کرد: «هزینه را خریداران ایرانی میدهند تا یک شرکت خارجی به بلوغ صنعتی دست یابد. چرا نباید از یک شرکت بالغ تکنولوژی را منتقل کنیم؟ نیاز داریم خودمان شکل بگیریم اما درحالحاضر معکوس حرکت میکنیم.»
تنوع محصولات تجاری بهصرفه و صلاح صنعت نیست
اکبرزاده درخصوص تنوع محصولات تجاری در ایران گفت: «به نظر من این میزان از تنوع به صلاح صنعت نیست. در دنیا روند برعکس طی میشود.» وی افزود: «اگر نگاهی به ابتدای تاریخ صنعت خودرو در دنیا داشته باشیم، خواهید دید دایملر-کرایسر، فورد، فیات و خودروسازان متعدد دیگری هم در این زمینه فعالیت کردند. آمریکایشمالی و هر کشوری در اروپا خودروسازان بسیاری داشتند که هریک با کیفیت بالا کار خود را ادامه میدادند و هنوز هم هر یک از این خودروسازان نامهای درخشانی را در اختیار دارند.» وی عنوان کرد: «به مرور زمان این شرکتها با هم ادغام شدند. دایملر و کرایسر، رنو و نیسان، فولکسواگن و اسکانیا و مان با هم ادغام شدند و محصولات خود را در یک گروه تولید و عرضه کردند.» وی بیان کرد: «دنیا به این نتیجه رسیده است که برای دستیابی به تولید به صرفه باید هزینهها را کنترل کند.»
کاهش هزینههای سربار و قیمت نهایی تجاریها آیدین اکبرزاده درخصوص کاهش هزینهها با ادغام شرکتها و افت تنوع اظهار کرد: «چرا باید برای هر محصولی یک شرکت داشته باشیم و برای هر شرکتی یک ساختار اداری؟ در شرایطی که در صورت ادغام این شرکتها میتوانند بهینهتر و موثرتر تولید باکیفیتتری داشته باشند. این در حالی است که در صورت ادغام، هزینه سربار این شرکتها نیز کاهش پیدا میکند.» وی همچنین بیان کرد: «نه بهعنوان فردی که در این صنعت فعال است بلکه به عنوان یک ایرانی نظر من این است که تنوع زیاد، به صرفه و صلاح صنعت نیست.» وی با اشاره به تاثیر این وضعیت روی مشتریان عنوان کرد: «با بالارفتن این تنوع مشتری هم دچار سردرگمی میشود. اگر مقایسهای بین این محصولات داشته باشیم، متوجه میشویم گیربکس و موتور بسیاری از این محصولات مشابه است. چرا یک مشتری به دلیل تفاوت در برخی قطعات و آپشنها باید بین گزینههای متعدد سردرگم شود؟» وی در پایان بیان کرد: «این در حالی است که بسیاری از این خودروهای این قابلیت را داشتند که یک خودرو باشند، خدمات مشترکی را دریافت کنند و شبکه خدمات پس از فروش یکسانی داشته باشند. در این صورت در هزینههای سربار صرفهجویی میشد و قیمت تمامشده محصول کاهش مییافت. این تنوع در صنعت تجاری کشور ضرورت ندارد.»