به گزارش «اخبار خودرو»،در ادامه مناظره مکتوب دبیران انجمنهای صنایع همگن قطعهسازی و واردکنندگان خودرو و در پی انتشار آماری مربوط به واردات خودرو در سال 92 از سوی روابط عمومی انجمن صنایع همگن قطعهسازی در روزنامه «دنیای خودرو»، مهدی دادفر؛ دبیر انجمن واردکنندگان خودرو با تاکید بر اینکه باید در ارائه آمارهای تاثیرگذار در اذهان عمومی و مدیریتی نهایت دقت لازم را به خرج داد، گفت: «هرچند پس از انتشار جوابیه انجمن واردکنندگان خودرو درخصوص میزان ارزشکل خودروهای وارداتی، اعداد و ارقام آمارهای ارائهشده از سوی قطعهسازان نیز تغییر یافت، اما آمارهای منتشرشده همچنان از جامعیت لازم برخوردار نیست و با واقعیت فاصله دارد.» وی افزود: «از کسی پوشیده نیست که بنده تاکنون نه واردات خودرو انجام دادهام و نه واردات هیچ کالای دیگری، اما همیشه حرف بنده این بوده است که در بیان حقیقت باید همه جوانب امر را در نظر گرفت.»
داخلیسازی به کمک غول چراغ جادوی چینیها!
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو در گفتوگو با روزنامه «دنیایخودرو» اظهار داشت: «زمانی که از شرکتهای قطعهساز خواسته میشود که برای خودروهای وارداتی قطعه یدکی تولید کنند، بهانه کمبود تیراژ خودروهای وارداتی، اولین توجیه آنها برای شانه خالیکردن از تامین حتی سادهترین نوع این قطعات است و این موضوع را در نشست روز گذشته خود نیز در پاسخ به خبرنگاران عنوان کردهاند، اما وقتی سخن از حجم و ارزش خودروهای وارداتی به میان میآید، فریاد برمیآورند که سیل واردات ما را برد و قطعهسازی را بر صخره خودروهای خارجی کوبید.» وی افزود: «در دوره تحریمهای گذشته، همگان شاهد بودند که غول چین سر از چراغ جادو برآورد و هر قطعهای که لازم بود را با نازلترین کیفیت و قیمت، ظاهر کرد و به قطعهساز و خودروساز داد. اما این چینیسازی، داخلیسازی نام گذاشته شد و گرچه قطعات چینی از قطعات اصلی فرانسوی و کرهای بسیار ارزانتر بودند، اما مردم این تفاوت قیمت و ارزانی را هرگز در قیمت فروش خودروسازان مشاهده نکردند. حالا نیز یکی از موضوعات تحت بررسی قضایی، همین مباحث یعنی ریپک کردن قطعات وارداتی و رمزگشایی از رابطه واردات قطعات با افزایش یا کاهش تولید خودروهای داخلی است.»
محدود ماندن قطعهسازان به تامین خودروسازان داخلی
دادفر ادامه داد: «ما سپاسگزار دلسوزیهای بیاندازه قطعهسازان درخصوص کمبود ارز در کشور هستیم که بهویژه در این روزها حتی نگرانتر از بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار ظاهر شدهاند. اما بهراستی، پس از گذر این تنگنای تاریخی، پشت چه توجیهی برای حفظ انحصار در صنایع خودرو و قطعه میتوان پنهان شد؟» وی بیان کرد: «بزرگترین مشکل قطعهسازان ما این است که یک عمر چشمشان به دست ایرانخودرو و سایپا و بازار داخلی بوده و حتی در بهترین و مساعدترین شرایط در پی آن نبودهاند که در زمره تامینکنندگان خودروسازان خارجی قرار بگیرند.» دبیر انجمن واردکنندگان خودرو اظهار داشت: «اگر اقتصاد ترکیه دچار بحران شود، صنعت خودرو این کشور فقط 30 درصد تحت تاثیر قرار میگیرد، اما درمقابل اگر اقتصاد دنیا با بحرانروبهرو شود، نیاز خودروسازان جهانی به افزایش تامین قطعه از سایتهای تولیدی ترکیه به دلیل هزینههای کمتر در عین کیفیت بالا پابرجا باقی میماند. این در حالی است که قطعهسازان ایرانی بهرغم برخورداری از انرژی و صنایع ریختهگری ارزان در صنعت قطعهسازی، نتوانستهاند از این مزیت نسبی بهره ببرند.» وی افزود: «ایرانخودرو و سایپا با 1200 واحد قطعهسازی وابسته همکاری دارند که اگر آنها توسعه پیدا کنند، خودروسازی ایران نیز توسعه پیدا خواهد کرد و حتی خودروسازان میتوانند درحدود 20هزار نفر نیروی مازاد خود را به واحدهای قطعهسازی منتقل کنند تا بدون شوک بیکاری تعدیل نیروی لازم در این صنعت انجام شود. اما برای تحقق این ایدهها، لازم بود قطعهسازان ایرانی بهجز ایرانخودرو و سایپا به کشورهای خارجی نیز صادرات داشتند و حتی صادرات قطعه به کشورهای صاحب صنعت خودرو همچون آلمان را هدفگذاری میکردند تا در پی انتقال فناوری، کیفیت، بهرهوری و آموزههای مدیریتی لازم در این زمینه بربیایند. اما از آنجا که قطعهسازان ایرانی در وقت خوشی به صادرات نیندیشیدهاند، کیفیت محصولات آنها در حد پذیرش ایرانخودرو و سایپا هم نبوده و کمکی به رشد صنعت خودرو ایران و مقاومسازی اقتصاد این صنعت نکرده است.» دادفر در پایان گفت: «هنوز میگویم مردم میتوانند در صورت حذف تعرفه واردات با قیمت مناسب به خودروهایی در ظاهر مشابه تولیدات خودروسازان داخلی و صد البته حداقل با دو ستاره ایمنی بالاتر دسترسی داشته باشند و حاضرند برای کیفیت پول خرج کنند. اقشار پایینتر هم اگر نتوانند نسخه صفر این خودروها را خریداری کنند، بهتدریج به نسخههای کارکرده آنها دسترسی پیدا خواهند کرد که به گواه مصرفکنندگان همچنان باکیفیتتر از نسخه صفر برخی خودروهای داخلی است و این موجب شکلگیری یک رقابت واقعی در بازار خواهد شد، نه یک مسابقه یکنفره.»